اجازه

آقا اجازه هست
باز کنم پنجره ام را به سوی وسوسه ی نور
و چشم بدوزم به چشم زندگی
از همین فاصله ی دور؟ 


آقا اجازه هست
که یک روز
از این سیصد و شصت و پنج عدد روز
خودم باشم؟
از هر چه نباید و باید
رها باشم ؟
جاری تر از آفتاب بخوابم به روی سبز علف
فراتر از پرنده بنشینم به روی شاخه های درخت
با باد و کبوتر و ماهی
ماهیان خوشبخت آفتابی
با رودخانه و شرشر باران یکی شوم
از هر چه ایست
نکن
نه
جدا شوم؟

نظرات 3 + ارسال نظر
D♡ҠĤƬΛŔ چهارشنبه 3 تیر 1394 ساعت 11:29

بیا به آرامش فکرکنیم،

به زندگی،

به عشق،

به بهشت،

به جهنم،

به درک،

به توچه،

به من چه،

برو اعصاب ندارم می زنم شل و پلت می کنم ها!!!!

D♡ҠĤƬΛŔ چهارشنبه 3 تیر 1394 ساعت 11:26

نازنینم یه روز میام می برمت

می برمت یه جای دور

که دست هیشکی بهت نرسه

قربانت عزراییل!!!!!
_________________________________________________
شونه آدم که هیچی

شونه تخم مرغم پیدا نمی شه

سرمونو بذاریم روش یه دل سیر گریه کنیم!!!

D♡ҠĤƬΛŔ چهارشنبه 3 تیر 1394 ساعت 11:24

حوصله م سر رفته
.
.
.
.
.
.
.
زیرشو خاموش کن!!خخخ

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.