سفر

سه شبانه روز زندگی متفاوتی را تجربه کردیم مهمان مردمانی بودیم که خانه هاشان نه تنها ایفون تصویری نداشت بلکه دیوار هم نداشت . آنها اینترنت نداشتند تلویزیون درست و حسابی هم نداشتند . و برقشان هم  خیلی ضعیف بود و در طول شبانه روز چندین بار قطع می شد . اما سرشار از شور زندگی بودند خیلی مهربان و مهمان نواز

                                                                                       

کارشان کشاورزی و تا حدی دامداری بود بیشتر در آمدشان از کاشت کدو بود

                                                                                                   گل کدو

                                                                                                                          دو تکه چوب مدتها بچه هایشان را سرگرم میکرد .

                                                                                                                          از این حشرات آنجا زیاد دیده می شدند

        آنها آب لوله کشی نداشتند با دبه ازقنات آب می آوردند و داخل تانکر میریختند و استفاده میکردند البته آب خوردنشان فرق میکرد آب خوردنشان را از چشمه می آوردند.

                                                                                  این مرغ به عشق مادر شدن 15 شبانه روز بود که روی چند تخم مرغ خوابیده بود و هنوز 6 شبانه روز دیگر                                                                                                                                    باید  صبر  میکرد تا جوجه هایش از تخم بیرون بیایند.

                                                                             چند ساعتی را با سیروس بودیم برعکس قیافه اش خیلی مهربان بود اما اصلا حاضر نشد ازش عکس تمام رخ                                                                                                                                            بگیریم !!!

خشکسالی خیلی از درختان را خشک کرده بود اما مردمان آنجا اهل گله و شکایت نبودند و خشکسالی را هم حکمت خدا می دانستند.

                                                                                                                                   خیلی راحت ما را پذیرفتند و با آنها والیبال بازی کردیم .

                                                                                                                     غروب دلگیر آنجا به ما فهماند که همه جا غروب دلگیر است .

                                                                                                                                   .شبها را در چادر میخوابیدیم

                                                بچه ها از نزدیک با گوسفند و پشم چینی آنها آشنا شدند .

  Z و ALI

                                                                          قبل از ما آنجا بودند و تنه درخت را برای حک اسمشان انتخاب کرده بودند .