خندید

زندگی را نفسی ارزش غم خوردن نیست
و دلم بس تنگ است
باز هم می‌خندم
آنقدر می‌خندم که غم از روی رود…
زندگی باید کرد
گاه با یک گل سرخ
گاه با یک دل تنگ
گاه باید رویید در پس این باران
گاه باید خندید بر غمی بی‌پایان…


نظرات 2 + ارسال نظر
D♡ҠĤƬΛŔ سه‌شنبه 2 تیر 1394 ساعت 12:51

توجه توجه!!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
توجهت مبارک
مبارک مبارک توجهت مبارک
بیا شمعا رو فوت کن تا صد سال متوجه باشی
قرصام کووووووووو.....
یکی قرصامو بیاره!!!

D♡ҠĤƬΛŔ سه‌شنبه 2 تیر 1394 ساعت 12:39

نمیگم بت خداحافظ

نگاهت روبروت باشه
.

.

.

.

.

.

.

.

پات گیر میکنه ، میخوری زمین ، شل و پل میشی خخخخخخخ
والااااااا ㄟ(ツ)ㄏ

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.