ما آدما دو تا سبد با خودمون داریم. یکی جلومون آویزونه، یکی رو پشتمون آویزون کردیم.
نکات مثبت و خوبی هامون رو میندازیم تو سبد جلویی، عیب هامون رو تو سبد پشتی.
وقتی توی مسیر داریم راه میریم، فقط خوبیهای خودمون رو میبینیم و عیبهای نفر جلویی!
و هرگز عیب های خودمون رو نمیبینیم!
سلام ! چقدر زیبا.!
واقعا جالب بود همینطوره دقیقا!!!رضوان تو همون رضوانی؟؟؟
واقعا تفسیر فشنگی از اخلاق ادم ها کردید